Pride Year-interview

Ook al is ons blogartikel over Pride Months tot stand gekomen met contacten uit de LGBTQIA+-gemeenschap, het is natuurlijk maar één manier om naar de dingen te kijken. Daarom was het ons team van STOP THE WATER WHILE USING ME! een zorg om niet alleen over de gemeenschap te schrijven, maar er ook mee te praten. Bijvoorbeeld over welke bijdrage bedrijven vandaag kunnen leveren om de LGBTQIA+ community het hele jaar door te ondersteunen. In ons interview spraken we met onze oud-collega en trouwe metgezel Jana Bier over regenboogsokken, activistische rolmodellen en de CSD.

Waar denk je dat de LGBTQIA+-gemeenschap vandaag staat? Wat is er al bereikt en wat moet er nog gebeuren? 

opluchting Goede vraag die waarschijnlijk iedereen anders zou beantwoorden - afhankelijk van de sociale omgeving en - nogal banale - woonplaats. Ik denk dat er al veel de goede kant opgaat in de grote smeltkroezen van deze wereld. Onze community krijgt de aandacht die het nodig heeft voor belangrijke (politieke en maatschappelijke) kwesties en steun uit allerlei hoeken, zoals het opleiden van merken en bedrijven zoals jij. Helaas kan de tolerantie voor elke vorm van seksualiteit eindigen zodra je de volgende (grote) stadsgrens bereikt. Daarom zou naar mijn mening veel eerder met het educatieve werk moeten worden begonnen, namelijk precies daar waar mensen elkaar voor het eerst ontmoeten, hun eerste sociale ervaringen opdoen of leren "wat goed en fout is". De onderwijsinstellingen in ons land moeten veel meer verantwoordelijk worden gehouden en elk kind een beeld geven van de samenleving vanaf het prille begin dat niet dateert uit 1990. Als een kind al vroeg het gevoel krijgt dat het mag zijn zoals het is en dus net zo waardevol is als alle andere kinderen, en als seksualiteit geen issue meer zou zijn waar iemand over moet ‘uitgaan’, dan zouden we in zo'n samenleving hebben te maken met veel minder lijden op volwassen leeftijd. 

Waarom volstaat het volgens jou niet dat bedrijven hun logo één keer per jaar in felle kleuren kleuren? 

Ik vind het vreemd dat onze gemeenschap één keer per jaar wordt "gevierd" (gereduceerd tot een regenboog). Elf maanden lang geven de meeste merken en bedrijven er geen moer om hoe ze een inclusieve, antiseksistische, feministische (...de lijst gaat maar door) plek creëren voor de LGBTQIA+-gemeenschap waar elke werknemer zich prettig en veilig voelt. En dan komt juni, en boem: iedereen is ineens zo open en, uh... kleurrijk!? Clowns zijn kleurrijk. Onze gemeenschap staat voor diversiteit, openheid, tolerantie, respect en vooral liefde. Zijn dit geen waarden waar bedrijven naar zouden moeten streven in plaats van vier weken lang een logo inkleuren? Om vervolgens vanaf 1 juli weer helemaal "back to business" te gaan, wat suggereert dat alles nu weer "normaal" gaat. 

Wat kunnen bedrijven doen om echte verandering teweeg te brengen? 

Willen bedrijven op de lange termijn iets betekenen voor de LGBTQIA+ community, dan moet diversiteit geen zomerstemming zijn, maar een basis van de eigen bedrijfscultuur. Er zijn genoeg mogelijkheden - te beginnen met bijvoorbeeld gendersensitief taalgebruik waardoor iedereen zich aangesproken, gezien en gerespecteerd voelt. 

Het is ook belangrijk om leden van de LGBTQIA+-gemeenschap het hele jaar door een platform te bieden en niet alleen de queer influencers (of helemaal niet) in juni te boeken om nietszeggende Pride-artikelen op de markt te brengen. Van buitenaf is niet moeilijk te zien of een bedrijf echt veel werk, tijd of geld (bijvoorbeeld in organisaties) investeert om de LGBTQIA+-gemeenschap permanent te ondersteunen - en wie er gewoon wil zijn en tolerant wil overkomen. 

Welke inzet zou je van elk individu wensen? 

In de meeste gevallen begint het met het besef dat er in 2021 nog steeds sprake zal zijn van discriminatie van een seksuele minderheid in Duitsland. Het erkennen van het eigen voorrecht als heteroseksueel persoon en niet blootgesteld worden aan deze discriminatie, en eraan werken om ervoor te zorgen dat iedereen (oh ja, utopisch: in deze wereld) hetzelfde voelt, zou een belangrijke stap zijn voor elk individu. Ik blijf mensen ontmoeten die zich niet kunnen voorstellen dat ze hun eigen seksualiteit moeten rechtvaardigen. Of zelfs om buitengesloten te worden of geweld te ervaren. Er is een gebrek aan empathie om te begrijpen hoe het moet voelen om de eigen seksualiteit te verbergen, te ontkennen of zelfs nooit te kunnen uitleven uit angst voor de genoemde punten. Zich hiervan bewust zijn en een korte wisseling van perspectief toestaan, is een basisvereiste voor een open dialoog, die de samenleving altijd nodig heeft. 

Wat vind je zelf van de CSD? Gaan of niet gaan? 

GAAN. Diversiteit en liefde moeten altijd redenen zijn om de straat op te gaan, samen te demonstreren en te vieren. Het is een zichtbaarheid die nog steeds nodig is in deze samenleving dat er oneindig veel mensen zijn die tot de LGBTQIA+-gemeenschap behoren of deze steunen. Wat betreft branding of zelfs optredens van politieke partijen, geldt wat al is gezegd: we hebben diepe, eerlijke openheid en tolerantie nodig - geen regenboogwassing .